تحلیلی بر قوانین مناطق دریایی کشور امارات متحده عربی در پرتو حقوق بین‌المللی دریاها (با تأکید بر منافع سرزمینی ایران)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه جغرافیای سیاسی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران.

چکیده

قانون جامع مناطق دریایی امارات متحده عربی مربوط به سال 1993 میلادی است. قوانین مناطق دریایی امارات بر منافع دریایی و حقوق کشورهای دیگر از جمله ایران تأثیر می‌گذارد. تحقیق حاضر با بررسی تطبیقی قانون مناطق دریایی سال 1993 امارات و سایر قوانینی دریایی این کشور با مفاد کنوانسیون بین‌المللی سال 1982 حقوق دریاها، تفاوت‌ و ابهام قانون مناطق دریایی امارات با کنوانسیون بین‌المللی حقوق دریاها را تشریح کرده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، بنیادی - کاربردی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی - تحلیلی است. گردآوری اطلاعات با روش کتابخانه‌ای و اسناد موجود انجام شده است. قوانین دریایی امارات، بیانیه‌های این کشور بر اساس اسناد سازمان ملل متحد، متن کنوانسیون حقوق بین‌المللی دریاها و سایر اسناد موجود، مطالعه و بررسی شده است. یافته‌های تحقیق بیان‌گر آن است که بیشتر قوانین امارات برگرفته از متن و محتوای کنوانسیون بوده است. قانون ترسیم خطوط مبدأ مستقیم امارات (قانون سال 2022) و برخی از مفاد قانون مناطق دریایی سال 1993 همانند: اعمال نظام حقوقی آب های داخلی در آب‌های میان جزایر (ماده 2)، استثنائات عبور بی‌ضرر از دریای سرزمینی (ماده 5)، گسترش دریای سرزمینی در منطقه انحصاری - اقتصادی (ماده 7)، صلاحیت امنیتی در منطقه نظارت (ماده 10) و مجازات حبس برای نقض مقررات در برخی مناطق دریایی (ماده 26) با کنوانسیون متفاوت بوده و از موارد اختلافی کشورها است. از موارد اختلافی قوانین دریایی امارات با کنوانسیون، نحوه ترسیم خطوط مبدأ مستقیم امارات تأثیری مهم بر صلاحیت دریایی کشورهای مجاور و مقابل همانند ایران می گذارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات