امکان‌سنجی تحقق چشم‌انداز توسعه گردشگری آبی در استان خوزستان (مورد مطالعه سازه‌های آبی شوشتر و گتوند)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی -مطالعه موردی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد سازه‌های آبی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

2 استادیار گروه سازه‌های آبی، دانشکده مهندسی آب و محیط‌زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

3 دانشیار گروه سازه‌های آبی، دانشکده مهندسی آب و محیط‌زیست، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

4 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

5 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

10.22124/gscaj.2024.24439.1234

چکیده

گردشگری از دیرباز یکی از عوامل مؤثر بر رشد اقتصادی و توسعه جوامع بوده است و می توان آن را ابزاری برای تحرک اقتصاد حاشیه‌ای، ترویج و توسعه از طریق ایجاد اشتغال و درآمد تعریف کرده­­اند، که در طول چند دهه گذشته به ‌شدت گسترش‌یافته است. از جذاب‌ترین شاخه‌های صنعت گردشگری که در سال­های اخیر مورد توجه قرار گرفته است، می­توان به  گردشگری آبی اشاره کرد. گردشگری آبی به‌ویژه زمانی که سود فعالیت‌های دیگر بخش‌های اقتصادی در حال کاهش باشد، جایگزینی مناسب و راهبردی برای  پایداری توسعه است. نوع تحقیق حاضر از لحاظ هدف، در دسته پژوهش­های بنیادی و از نظر ماهیت و روش، پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل (376 نفر) نفر از  گردشگران، نخبگان و شهروندان (در منطقه مورد مطالعه) است که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب‌ شده است. اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه گردآوری و خروجی با استفاده از مدل آماری نرم‌افزار  Minitab و معادلات ساختاری (EQS) مدل‌سازی شدند. در نهایت راهبردهای پیشنهادی در قالب مدل استراتژیک SOAR استخراج شدند. نتایج به‌دست‌آمده از تجزیه‌وتحلیل اطلاعات نشان می­دهد که در وضع موجود بیشترین امکان تحقق‌پذیری مربوط به شاخص­های اقتصادی و مدیریتی- زیرساختی است؛ همچنین یافته‌های تحقیق بیانگر این است که میزان اثرگذاری متغیرهای مستقل بر روی متغیر وابسته تا سطح 51 درصدی قابل پیش‌بینی می‌باشد و معنی‌داری بین متغیرهای مستقل و وابسته تا سطح 95 درصدی معناداری را نشان داده و در بین مؤلفه­های مربوط به توسعه گردشگری آبی، مؤلفه‌های اقتصادی با ضریب بتا 363 درصدی و عوامل مدیریتی - زیرساختی با ضریب بتا 206 درصدی دارای بیشترین تأثیرگذاری بر جذب گردشگر و توسعه گردشگری آبی در منطقه می‌باشد. همچنین خروجی SOAR بیانگر این است که مهم‌ترین راهبرد اجرایی از نظر ذینفعان و جامعه نخبگان به ترتیب آمادگی شهروندان جهت پذیرایی از گردشگران، وجود روحیه گردشگرپذیری، دارا بودن امکانات توریستی – تاریخی فراوان، تعهد و اهمیت مدیران مربوطه جهت توسعه گردشگری منطقه می­باشند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار