در تحول سکونتگاههای روستایی، مجموعه عوامل ونیروهای متفاوت ومتنوعی نقش آفرین هستند. ولی به نظر می رسد تغییر وتحولات نظام سکونتگاهی بیش ازهر چیز تحت شعاع مدیریتی باشد که در مقاطع مختلف به شیوه های گوناگون اعمال شده است. روستا به عنوان یک ساخت، برای ادامه بقا نیازمند پویایی عناصر به هم پیوسته است ومدیریت، بخش مهم وتعیین کننده ای در ارتباط با این عناصر شناخته می شود. هدف از این پژوهش ارزیابی وتحلیل سطح دگرگونی فضایی روستاهای شهرستان ارومیه در چهار بعد اقتصادی، محیطی،اجتماعی وکالبدی بر اساس 31 شاخص، با استفاده از مدل چند معیاره ویکور می باشد. تحقیق حاضر بر اساس روش توصیفی – تحلیلی می باشد که در ابتدا داده ها واطلاعات مورد نیاز از طریق روش اسنادی گردآوری شده و داده های ثانویه از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. روستاها با استفاده از مدل وایکور، در چهار دسته، بسیار بحرانی، بحرانی، در معرض بحران، کمتر بحرانی ووضعیت مناسب طبقه بندی شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که مدیریت نامناسب بحران خشک شدن دریاچه ارومیه در مرحله قبل از وقوع بحران بر دگرگونی فضایی روستاها تاثیر گذاشته واگر چه وضعیت روستاها در ابعاد اقتصادی وکالبدی بهتر از دوره قبل از بحران می باشد ولی در بعد زیست محیطی واجتماعی، روستاها از وضعیت خوبی برخوردار نبوده ودگرگونی منفی در این ابعاد بر سایر ابعاد نیز تاثیر گذاشته است.
ابتدای صفحه