از مهم‌ترین مزیتهای ترانزیتی کشور، موقعیت دریاپایگی کشور است که ارزش ترانزیت در آن را دوچندان کرده است و به موقعیتهای ترانزیتی خشکیپایه کشور معنایی دیگر بخشیده است. از سویی دریاپایگی ارتباط بلافصلی با موقعیت ژئوپلیتیک کشور دارد و ضرورتی انکارناپذیر با دست‌یابی به موقعیت برتر ترانزیتی و ارتباطی کشور دارد. در این راستا، توسعه ترانزیت در دنیای به‌هم‌پیوسته کنونی، توسط شبکه‌ای از فعالیت‌های لجستیکی جهانی هدایت می‌شود و وجود یک شبکه رقابتی از خدمات لجستیک جهانی، ستون فقرات تجارت بین‌الملل را تشکیل می‌دهد. از اینرو، با درک این ضرورت و اهمیت نقش فراهمسازی لجستیک دریایی اجتنابناپذیر است و بر این مبنا میتواند اساس دست‌یابی کشور به چهارراه بینالمللی و قطبشدن در ترانزیت باشد. تحقق این مهم با فراهمسازی زیرساختهای مدنظر چیزی جز تبدیلشدن ایران به هاب ترانزیتی و تجاری در منطقه و جهان نیست. اما دست‌یابی و فراهمسازی این مهم مستلزم آسیبشناسی و شناسایی چالشها و موانعی است که در این راستا وجود دارد، تا بتوان به پیشنهادات راهگشای سیاستی و اجرایی ممکن در راستای بهبود زیرساختهای ترانزیت دریایی در افق پیشرفت دریاپایه کشور نائل آمد.
تازه های تحقیق
موقعیت دریاپایگی از مهم‌ترین مزیتهای ترانزیتی کشور است که میتواند اساس دست‌یابی کشور به چهارراه ارتباطات بینالمللی و قطب ترانزیتی در منطقه و جهان باشد.
زیرساختهای لجستیک دریایی از الزامات تحقق موقعیت دریاپایگی کشور است که مستلزم آسیبشناسی و شناسایی چالشها و موانعهای آن است.
فراهمسازی زیرساختها و تسهیلات دریایی و نوسازی ناوگان دریایی- بندری جهت ارتقا جایگاه ترانزیتی ایران در دست‌یابی پیشرفت دریاپایه از پیشنهادات محوری پژوهش حاضر میباشد.
)