ادیب، علی؛ حبیب، فرح و زرآبادی، زهراسادات (سعیده) (1402). تاثیر شهرهای دانش‌بنیان بر توسعه منطقه‌ای (نمونه موردی شهر جدید پردیس). سیاستگذاری شهر و منطقه‌ای، 2(2)، صص 55-79.
امامی، محمدرضا و سعیدی، معصومه سادات (1388). نقش دانشگاه‌ها در رسیدن به افق چشم‌انداز 1404 و یک جامعه دانش‌محور. مجله کار و جامعه، (110)، صص. 63-58.
انتظاری، یعقوب (1397). تحلیل تأثیر دانشگاه بر توسعه منطقه‌ای در ایران. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، 24(2)، صص. 1-25.
پاکزاد بناب، مهدی؛ سعدآبادی، علی اصغر؛ کاظمی اسفه، مصطفی؛ عظیمی، آرین و حسینی، سیدعلی(1396). نظام نوآوری منطقه‌ای: مفاهیم و مدل‌های ارزیابی. تهران: مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور.
پوررمضان، عیسی؛ پورحسین روشن، حمید و علی‌اکبری، صدیقه(1395). شهر دانش‌بنیان: استراتژی توسعه آینده شهر زنجان به عنوان یک شهر پایدار و خلاق. فصلنامه آمایش محیط، 9(35)، صص. 171-192.
پورروحانی، ماجده(1393). مبانی و اصول شکل‌گیری شهر دانش‌پایه. رهیافت،24(56)، صص. 73-88.
حنفی‌نیری، کریم؛ پورجبلی، ربابه و بابائی، محبوبه(1401). مسئله‌شناسی توسعه دانش‌بنیان. فصلنامه پژوهش‌های برنامه و توسعه، 3(9)، صص. 182-205.
خوارزمی، امیدعلی؛ نصرآبادی، حمیده و منتظریان، وحیده(1392). ارزیابی ارتباط سطح ملی و محلی در جهت ایجاد شهرهای دانش در ایران: فرصت‌ها و چالشها. اولین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعه پایدار، تهران.
دوستی سبزی، بهزاد؛ عیسی‌لو، شهاب‌الدین؛ جمعه‌پور، محمود و گودرزی، وحید(1394). تدوین راهبردهای توسعه شهری با رویکرد توسعه دانش‌بنیان (مورد مطالعه: شهر صنعتی اراک). فصلنامه علمی- پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری،5(4)، صص. 65-53.
دهقانی، مصطفی؛ حقیقت نائینی، غلامرضا و زبردست، اسفندیار (1399). تحلیل ظرفیت نهادی توسعه شهری دانش‌بنیان اصفهان. فصلنامه معماری و شهرسازی، 13(21)، صص 5-22.
سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان گیلان. (1398). تهیه و بازنگری برنامه آمایش استان گیلان. گیلان: رشت
شیعه، عباس؛حسینی، سیده زهرا؛ رئوفی، روژین و معارف‌وند، زهرا(1400). توسعه شهری دانش‌بنیان در حوزه مرکزی شهر تهران: ارائه پیشنهادات برنامه‌ریزی برای ارتقا عملکرد اجتماعی-محیطی نیروهای دانش‌بنیان در منطقه 6 شهرداری تهران. معماری و شهرسازی آرمانشهر، 14(36)، صص.224-239.
طبیبی، سیدحمیدرضا؛ رفیعیان، مجتبی؛ ماجدی، حمید و زیاری، یوسفعلی(1399). نقش شهرهای دانش‌بنیان و نوآور در توسعه شهری و منطقه‌ای. دانش شهرسازی، 4(1)، صص. 19-32.
عابدینی، اصغر؛ خلیلی، امین؛ خرم، فاِزه و قربانی، شیوا(1399). امکان‌سنجی اجرای شهر دانش‌بنیان در کلانشهر تبریز با رویکرد توسعه مبتنی بر دانش. فصلنامه مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 7(24)، صص. 155-175.
علیپور، شیوا؛ بابایی، محمدمهدی؛ عباسی، محمد و داودی، حسین(1397). تحلیل محتوایی و استنادی مقالات فصلنامه روانشناسی تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی. فصلنامه رواشناسی تربیتی، 14(49)،صص. 85-117.
فرجی‌راد، خدر؛ کاظمیان، غلامرضا و رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا(1392). آسیب‌شناسی سیاست‌های توسعه منطقه‌ای در ایران از دیدگاه رویکرد نهادی، فرآایند مدیریت و توسعه، 26(2)، صص. 27-58.
قوامی‌فر، عاطفه و بیگ، لیلا(1387). ارائه مدل استراتژی مدیریت دانش در ایجاد و توسعه شهرهای دانش‌بنیان. ششمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت، تهران.
کریمی، جعفر و جمالی نژاد، مهدی(1390). شاخص‌های توسعه جامعه دانش‌محور در شهر اصفهان. دومین همایش ملی مدیریت پژوهش و فناوری، تهران.
کریمی، جعفر؛ جمالی‌نژاد، مهدی؛ فهمیده عمادی، مریم و کاووسی، حمزه(1392). تدوین راهبرد اساسی ایجاد شهر دانش‌محور در کلانشهر اصفهان در استای ایجاد اقتصاد فعال دانش‌بنیان. همایش ملی مدیریت و بازرگانی با محوریت کسب و کارهای کارآفرینانه و اقتصاد دانش‌بنیان، رامسر.
محمودپور، ئه‌سرین و عبدی دانشپور، زهره(1394). انگاشت‌پردازی چارچوب و اصول پایه برنامه‌ریزی توسعه شهری دانش‌پایه در شهر تهران. فصلنامه صفه، 25(70)، صص. 81-106.
ناصری، علی و قوامی‌فر، عاطفه(1386). ارائه متدولوژی و مدل منسجم ایجاد و توسعه شهرهای دانش‌بنیان. اولین کنفرانس بین‌المللی شهر الکترونیک تهران.
نبی‌پور، ایرج(1392). شهر دانایی راهنمایی برای سیاست‌گذاران توسعه شهری. بوشهر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر.
Amelia, S., Rustiadi, E., Juanda, B., & Barus, B. (2023). Sustainable development of strategic economic area west- east corridor west sumatra based on service facilities completeness index. Journal of Sustainability Science and Management, 18(2), 159-178
Bino, B., Çabiri, K., Curraj, E., Hashani, A., & Mehmeti, I. (2015). Knowledge-Based Regional Development in Albania and Kosovo - Reducing social and economic disparities through social and economic innovation. The Vienna Institute for International Economic Studies, 113.
Bulu, M., Onder, M., & Aksakalli, V. (2014). Algorithm-embedded IT applications for an emerging knowledge city: Istanbul, Turkey. Expert systems with application, 41(12), 5625-5635
Chatzkel, J., 2006. Greater Phoenix as a Knowledge Capital. In: J. F. Carrillo, ed. Knowledge Cities :Approaches, Experiences and Perspectives. Oxford: Elsevier, pp. 135-144.
Conlé, M., Zhao, W. & ten Brink, T., 2021. Technology transfer models for knowledge-based regional development: New R&D institutes in Guangdong, China. Science and Public Policy, 48(1), p. 132–144.
Dvir, R. & Pasher, E., 2004. Innovation engines for knowledge cities: an innovation ecology perspective. Journal of Knowledge Management, 8(5), pp. 16-27.
Entezari, Y., 2015. Building knowledge-based entrepreneurship ecosystems: Case of Iran. Procedia-social and behavioral sciences, Volume 195, pp. 1206-1215.
Ergazakis, K., Metaxiotis, K. & Psarras , J., 2006. A unified methodological approach for the development of knowledge cities. Journal of Knowledge Management, 10(5), pp. 65-78.
Etzkowitz, H. & Klofsten, M., 2005. The Innovating Region: Toward a Theory of Knowledge-Based Regional Development. R& D Management , 35(3), pp. 243 - 255.
Evers, . H. D., Nordin, R. & Nienkemper, P., 2010. Knowledge Cluster Formation in Peninsular Malaysia: The Emergence of an Epistemic Landscape. SSRN Electronic Journal, pp. 1-25.
García-Melón, M., Ferrís-Oñate, J., Aznar-Bellver, J. & Aragonés-Beltrán, P., 2008. Farmland appraisal based on the analytic network process. Journal of Global Optimization, 42(2), pp. 143-155.
Jacobson, A., 2012. A Cohesive Downtown from a Knowledge City Perspective – A Study in Urban Planning.(Doctoral dissertation)., s.l.: University of Jönköping.
Knight, R., 1995. Knowledge-based development: policy and planning implications for cities. Urban studies , 32(3), pp. 225-260.
Kolehmainen, J. et al., 2016. Quadruple Helix, Innovation and the Knowledge-Based Development: Lessons from Remote, Rural and Less-Favoured Regions. Journal of the Knowledge Economy, Volume 7, p. 23–42.
Lerro, A. & Schiuma, G., 2009. Knowledge‐based dynamics of regional development: the case of Basilicata region. Journal of Knowledge Management, 13(5), pp. 287-300.
Pelkonen, A. & Nieminen, M., 2016. How Beneficial is a Knowledge-based Development Strategy for Peripheral Regions? A Case Study. European Planning Studies , 24(2), pp. 364-386 .
Perry, B., 2008. Knowledge-Based Urban Development: Planning and Applications in the Information Era: Planning and Applications in the Information Era. In: T. Yigitcanlar, K. Velibeyoglu & S. Baum, eds. Knowledge-based urban development. s.l.:IGI Global, pp. 21-41.
Peters, M., Besley, . T. & Araya, D., 2014. The new development paradigm: Education, knowledge economy and digital futures. New York: Peter Lang Publishing.
Valkokari, K., 2015. Business, Innovation, and Knowledge Ecosystems: How They Differ and How to Survive and Thrive within Them. Technology Innovation Management Review , 5(8), pp. 17-24.
Wojnicka-Sycz, E., 2018. The Successful Transition to a Knowledge-Based Development Path of a Less-Developed Region. Growth and Change, 49(3), pp. 569-589.
Yigitcanlar , T. & Bulu, M., 2015. Dubaization of Istanbul: Insights from the Knowledge-Based Urban Development Journey of an Emerging Local Economy. Environment and Planning A, 47(1), pp. 89-107.
Yigitcanlar, T., 2011. Redefining knowledge–based urban development. International Journal of Knowledge Based Development , 2(4), pp. 340-356.
Yigitcanlar, T., 2014. Position Paper: Benchmarking the Performance of Global and Emerging Knowledge Cities. Expert Systems with Applications, 41(10), p. 4680–4690.
Yigitcanlar, T., Velibeyoglu, K. & Martinez-Fernandez, K., 2008. Rising knowledge cities: the role of urban knowledge precincts. Journal of Knowledge Management, 5(12), pp. 8-20.
Zhang, . J. & Liang, X., 2011. Business ecosystem strategies of mobile network operators in the 3G Era: The case of China mobile. Telecommunications Policy, 35(2), pp. 156-171.
)