استانداری مازندران (1394). سالنامه آماری استان مازندران، معاونت برنامه‌ریزی.
پورمحمدی، محمدرضا وکوشانه، روشن (1392). ارزیابی و تحلیل فضاهای عمومی شهری با استفاده از مدل تاپسیس) مطالعه موردی: شهر تبریز(، مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، 5(17)، صص52-37.
پاکزاد، جهانشاه(1386). سیر اندیشه ها در شهرسازی (۲)؛ از کمیت تا کیفیت شرکت عمران شهرهای جدید، چاپ اول، تهران: آرمان شهر.
تنکابنی، بهاران، شهابیان، پویان، مدیری، آتوسا (1396). بازشناسی و تحلیل تغییرات و تحولات اجتماعی ـ فرهنگی فضاهای عمومی شهری تهران امروز، جامعه پژوهی فرهنگی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 8(4)، صص24-1.
خسروشاهی، مسعود، ثقفی اصل، آرش، ستارزاده، داریوش و ستاری ساربانقلی، حسن (1400). ارزیابی تحقق‌پذیری شاخص‌های کیفیت فضاهای عمومی شهری بر مبنای دیدگاه کرمونا (مطالعه موردی: شهر تبریز). جغرافیا و توسعه فضای شهری،2(8) ، صص196-179.
ربیعی زاده، تحسین، ارغان، عباس (1396). نقش سرامحله ها برافزایش حس تعلق به محله (مطالعه موردی: ناحیه یک منطقه 14 تهران) همایش بین‌المللی پژوهش‌های مدیریت و علوم انسانی، دانشگاه تهران.
رحیمی، اکبر، (1396). تغییراتکاربریزمینشهری و اثر آن بر کاربری‌های عمومی در شهر، جغرافیا و برنامه‌ریزی، 21(59)، صص88– 65.
شیعه، اسماعیل، پورحیدری، سهیلا (1393). بررسی نقش عوامل کاربری زمین در کیفیت پایداری اجتماعی شهر (نمونه موردی: شهر محمدیه(، همایش ملی نظریه‌های نوین در معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین.
غروی الخوانساری، مریم (1393). از محله سنتی تا محله معاصر؛ کندوکاوی در راهکارهای احیاء هویت محلی در شهر امروز، معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، 10(21)، 76-61.
کاشانی جو، خشایار(1389). بازشناخت رویکردهای نظری به فضاهای عمومی شهری. نشریه هویت شهر، 4( ۶)، ۱۶-۱۸.
ماجدی، حمید، منصوررضایی، مجید، منصوری، الهام (1393). تأویل کارکرد شناختی فضاهای عمومی محله‌ای از منظر هویت نمونة موردی: تحقیقات محلة نازی‌آباد و مهران تهران، فصلنامه فرهنگی ایران، 7(39)، صص61-4.
مدنی پور،علی (1391 ). فضاهای عمومی و خصوصی،ترجمه فرشاد نوریان، تهران: سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران.
منوچهری میاندوآب ایوب (1398). رهنمایی محمدتقی تحلیلی بر فرایند تولید فضای سرمایه‌داری دولتی در ایران مورد شهر تهران، برنامه‌ریزی و آمایش فضا، 23(1) ، صص11۶-86.
محمودزاده، حسن (1392). کاربرد شبکه عصبی مصنوعی در مدل‌سازی و پیش‌بینی تغییرات کاربری اراضی شهر سردرود، جغرافیا و برنامه‌ریزی، 21(60)، صص۲37 – 221.
محمودپور، ئسرین (1393). درآمدی بر برنامه‌ریزی فضاهای عمومی شهری با نگاهی به بوستان‌های شهر تهران، تهران: آذرخش.
معروفی، سیامند، و بایزیدی، قادر (1399). تبیین و تحلیل پایداری فضاهای جمعی و سنجش عوامل مؤثر برآن (نمونه موردی: پارک خانواده شهر مهاباد). آمایش محیط، 13(51 )، صص230-203.
مهندسان مشاور معماری و شهرسازی مازندطرح (1387). طرح جامع شهر چالوس، اداره کل راه و شهرسازی مازندران.
مهندسان مشاور معماری و شهرسازی مازندطرح (1383). طرح جامع شهر تنکابن، اداره کل راه و شهرسازی مازندران.
مهندسان مشاور معماری و شهرسازی مازندطرح (1382). طرح جامع شهر رامسر، کتالم و سادات شهر، اداره کل راه و شهرسازی مازندران.
مهندسان مشاور معماری و شهرسازی مازندطرح (1383). طرح جامع شهر نوشهر، اداره کل راه و شهرسازی مازندران.
نصیری خلیلی محمدمهدی، زند مقدم، محمدرضا، دریاباری، سید جمال‌الدین (1400). نقش سرمایه اجتماعی در هویت بخشی محله‌ای از منظر کارکرد فضاهای عمومی مطالعه موردی شهر ساری. مطالعات توسعه اجتماعی -فرهنگی; ۹ (۲)، صص۱۶۹-143.
Henderson, V, (2017). Medium Size Cities, Regional Science and Urban Economics, 27(6), pp. 583 -612.
Habitat, U. N. (2013). Streets as public spaces and drivers of urban prosperity. Nairobi: UN Habitat.
Kolhe, N. Pr., Kumar, D. K, (2016). Rurban Centers: The New Dimension of Urbanism”, Procedia, (24), pp.1699 – 1705.
Leclercq, E., Pojani, D., & Van Bueren, E. (2020). Is Public Space Privatization Always Bad for the Public? Mixed Evidence from the United Kingdom, Cities, 100, p. 102649.
Mandeli, K. (2019). Public Space and the Challenge of Urban Transformation in Cities of Emerging Economies: Jeddah Case Study, Cities, 95, p 102409.
PPS. (2012). "
What Makes a Successful Place?” New York (
www.PPS.org).
Subrata,G,Nilanjana,D,Chatterj ee and Santanu,D. (2021(. Urban ecological security assessment and forecasting using integrated DEMATEL-ANP and CA-Markov models: A case study on Kolkata Metropolitan Area, India, Sustainable Cities and Society, 68, p. 102773.
)