Studying The Impact of form on the sustainability of neighborhoodsEvaluating the Effect of Form on the Sustainability of the Urban Neighborhoods (Case study: Amol) (Case study: Amol)

Document Type : Original Article

Authors

1 Associate Professor, Department of Geography and Urban Planning, Mazandaran University, Babolsar, Iran

2 M.Sc. in Geography and Urban Planning, University of Mazandaran, Babolsar, Iran

Abstract

Neighborhoods are one of the main pillars of urban structure, and undoubtedly an important part of every citizen's life is spent there. Various dimensions of urban issues are more clearly understood at the neighborhood level, and the forms affect these dimensions directly and indirectly. Therefore, identifying the physical pattern and achieving the desired form are fundamental issues to achieve sustainable development. Also, urban developments and urban centralization on physical activities, the growth of population, and the development of residential neighborhoods raise the need to pay attention to the form of urban neighborhoods as one of the influential factors in sustainability. The aim was to identify the forms and evaluate their effect on the sustainability of neighborhoods of Amol. This research was applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. Data was collected by filling out a 400 items questionnaire. Data analysis was performed using one-sample t-test, Friedman, Hotelling's T, and ANOVA. Based on the available data, 12 indices related to the form definition had been operational to measure the form of the city. Then, using SAW and GIS models, the neighborhoods were classified into three forms: dense, middle, and scattered. The questionnaires of each neighborhood were distributed and completed based on the random clustering method. Results showed that there is a significant difference among the sustainability in different forms. The degree of sustainability in the dense form is more than the middle and scattered one. Neighborhood number 10 was the most sustainable neighborhood, and neighborhood number 25 was the most unsustainable one. Neighborhoods are categorized in terms of sustainability into four homogeneous groups. Results showed that the neighborhoods located in the first group had lower sustainability and the fourth group with the dense form neighborhoods were more sustainable. Moreover, among the dimensions of sustainability, the social dimension had an unfavorable condition, and the physical dimension had a favorable condition.

Keywords

References

اجزاء شکوهی، محمد، مرادی، فرشته (1391). مطالعه تطبیقی پایداری محلات سراب و سجاد مشهد با استفاده از روش‌های AHP و دلفی (با مشارکت شهرداری مشهد)، مجله‌ی جغرافیا و توسعه‌ی ناحیه‌ای، 19: ص 118-95.
اس. ام. ویلر-تی. بیتلی (1384). نوشتارهایی درباره توسعه پایدار شهری، ترجمه کیانوش حقیقی، تهران: انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری.
حافظ‌نیا، محمدرضا (1391). مقدمه‌ای بر روش تحقیق در علوم انسانی، چاپ هفدهم، انتشارات سمت.
حسن‌آبادی، سعید، صدرموسوی، میرستار، پورمحمدی، محمدرضا (1394). ارزیابی الگوی اختلاط کاربری زمین در محلات شهر سبزوار، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 22(6): ص 53-34.
رهنما، محمدرحیم، عباس زاده، غلامرضا (1387). اصول، مبانی و مدل‌های سنجش فرم کالبدی شهر، مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی، ص 90-94.
فنی، زهره، صارمی، فرید (1392). رویکرد توسعه پایدار محله‌ای کلان‌شهر تهران (موردمطالعه محله‌ی بهار منطقه 7)، فصلنامه جغرافیا و توسعه، 30: ص 56-35.
قرائی، آزاده، زبردست، اسفندیار، ماجدی، حمید (1399). گونه‎شناسی فرم شهر و ساختار فضایی پایدار با نظری بر شهر تهران، فصلنامه هویت شهر، 41(14): ص 33-17.
قرائی، آزاده، زبردست، اسفندیار، ماجدی، حمید (1397). تبیین ارتباط میان فرم شهر و پایداری اجتماعی نمونه موردی مناطق 22گانه شهر تهران، نشریه علمی ـ پژوهشی برنامه ریزی توسعه کالبدی، 7(3): ص 93-79.
لطفی، سهند، بختیاری، هدی (1392). ساماندهی نظام حرکتی در بافت محله‌های شهری از طریق تحلیل اصل اتصال‌پذیری در نهضت نوشهر سازی و با بهره‌گیری از روش چیدمان فضا بافت مرکزی کاشمر، فصلنامه مطالعات شهری، 9: ص 16-3.
مثنوی، محمدرضا (1382). توسعه پایدار و پارادایم‌های جدید توسعه شهری: شهر فشرده شهر گسترده، فصلنامه محیط‌شناسی، 31: ص 104-89.
معصوم‌نیا بیشه، عسگری (1392). تحلیل روند تغییرات شاخص‌های تراکم و سرانه فضای مسکونی در شهر تهران، باتاًکید بر تاًثیر قوانین و سیاست‌گذاری‌های شهری براین روندها؛ در دوره 1375-1390، پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری به راهنمایی ناصر برک پور، دانشگاه شهید بهشتی.
نیک‌پور، عامر (1393). سنجش کالبدی فرم شهر بر اساس تراکم مورد مطالعه شهر آمل، فصلنامه مطالعات برنامه‎ریزی شهری، 8(2): ص 34-11.
نیک‌پور، عامر، رضازاده، مرتضی، الهقلی تبار نشلی، فاطمه (1398). الگوی گسترش کالبدی شهر آمل با رویکرد رشد هوشمند شهری، مجله آمایش جغرافیایی فضا، 31(9): ص 190-175.
وحدانی، حسن (1384). امکان‌سنجی ظرفیت‌های توسعه محله‌ای جهت رسیدن به توسعه پایدار شهری (نمونه موردی محله کلکته چی تبریز)، پایان‌نامه برای دریافت کارشناسی ارشد رشته شهرسازی دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس.
هودسنی، هانیه (1384). توسعه محله‌ای پایدار (مفاهیم نظری و خاستگاه تاریخی)، سمینار کارشناسی ارشد شهرسازی دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس.
Ali, N. K. M., & Ahmed, Z. A. (2021, April). Planning sustainable environmental neighborhoods is a step towards the direction of sustainable cities. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (Vol. 754, No. 1, p. 012033). IOP Publishing.
Bardhan, R., Kurisu, K., & Hanaki, K. (2015). Does Compact urban forms relate to good quality of life in high density cities of India? Case of Kolkata. Cities, 48, 55-65.
Cloutier, S., Jambeck, J., & Scott, N. (2014). The Sustainable Neighborhoods for Happiness Index (SNHI): A metric for assessing a community's sustainability and potential influence on happiness. Ecological Indicators, 40, 147-152.
Dempsey, N., Brown, C., & Bramley, G. (2012). The key to sustainable urban development in UK cities? The influence of density on social sustainability. Progress in Planning, 77(3), 89-141.
Hess, G. R. (2001). Just what is Sprawl. Anyway, Available at this web, www4. ncsu. edu/~ grhess.
Jabareen, Y. R. (2006). Sustainable urban forms: Their typologies, models, and concepts. Journal of planning education and research, 26(1), 38-52.
Lucy, W. H., & Phillips, D. L. (2001). Suburbs and the Census. Survey Series. Washington, DC: Brookings Institution, Center on Urban and Metropolitan Policy.
Schwarz, N. (2010). Urban form revisited—Selecting indicators for characterising European cities. Landscape and Urban Planning, 96(1), 29-47.
Sharifi, A., Dawodu, A., & Cheshmehzangi, A. (2021). Neighborhood sustainability assessment tools: A review of success factors. Journal of Cleaner Production, 125912.
Sharifi, A., & Murayama, A. (2013). A critical review of seven selected neighborhood sustainability assessment tools. Environmental Impact Assessment Review, 38, 73-87.
Turcu, C. (2012). Local experiences of urban sustainability: Researching Housing Market Renewal interventions in three English neighbourhoods. Progress in planning, 78(3), 101-150.
Williams, M. R. (1985). Neighborhood organizations: Seeds of a new urban life (No. 131). Praeger Pub Text.
Geographical Studies of Coastal Areas Journal
Volume 2, Issue 2 - Serial Number 5
September 2021
Pages 5-30

Files

Share

How to cite

Statistics