Analyzing the Migration and Spatial Mobility to Rural Areas of Guilan Province

Document Type : Original Article

Author

Associate Professor of Geography and Rural Planning, Islamic Azad niversity, Rasht Branch, Rasht, Iran

Abstract

Identifying the trends of movement and intra-territorial mobility of the population makes the population policies based on reliable information and existing facts. This article aimed to study and analyze the dimensions of migration and spatial mobility to rural areas of Guilan province with a geographical approach based on collecting information from all villages of the provinceAccording to the obtained information, there are180,467 immigrants in the form of 61,597 households, of which 75% are temporary and reverse migrations, and 25% are permanent residents in the form of returning migrants. Reverse migrations have been mainly to the lowland villages, and the settlements of the permanent migrants have been mainly to the mountainous villages of the province. The villages of Rasht with 37.4%, Lahijan with 7.6%, and Rudsar with 7% have experienced the highest settlement rate in the villages, respectively. Tehran province with 47% and Isfahan with 12.8%, Ardabil with 9.9% and Alborz with 5.9% are the most important migrating provinces to the villages of the Guilan. Findings showed that this population movement resulted from modernization, living disorders in densely populated cities, climate risks and water shortages in the central and southern provinces, tourism boom and leisure, and finally, retirement.

Keywords


امانپور، سعید (1397). شناسایی و اولویت‌بندی عوامل موثر بر شکل‌گیری مهاجرت بازگشتی (موردشناسی: بخش مرکزی شهرستان دزفول)، جغرافیا و آمایش شهری، شماره29، ص 60-37.
ارشاد، فرهنگ و صدف مینا (1389). مهاجرت، نابرابری و پیامدهای آن، فصلنامه تحلیل اجتماعی، شماره 59، ص 28-1.
برومندزاده، محمدرضا و رضا نوبخت (1393) مروری بر نظریات جدید مطرح شده در حوزه مهاجرت، فصلنامه جمعیت، شماره89 و 90، ص 90-73.
پایدار، ابوذر (1398). محرکهای مهاجرت بازگشتی را در روستاهای پیرامون شهر زاهدان، دوفصلنامه جغرافیای اجتماعی شهری، شماره 15، ص 38-20.
حاج حسینی،حسین (1385). سیری در نظریه‌های مهاجرت، فصلنامه پژوهش، شماره 41، ص 46-35.
حسینی، قربان و همکاران (1397). روند و الگوهای مهاجرت داخلی در استانهای ایران، فصلنامه برنامه‌ریزی منطقه‌ای، شماره 31، ص 18-1.
حسینی، قربان و سعیدخانی (1398). روند و الگوهای مهاجرت در استان‌های مرزی کشور، فصلنامه مطالعات ملی، سال بیستم، شماره 4، ص 114-93.
رضایی، احمد (1384). تنوع فرهنگی در گیلان، فصلنامه مطالعات ملی، سال ششم، شماره 1، ص 140-123.
زنجانی، حبیب‎الله (1394) مهاجرت، تهران: انتشارات سمت.
سعیدی، عباس (1377). مبانی جغرافیای روستایی، تهران: انتشارات سمت.
شاریه، ژان برنار (1373). شهرها و روستاها، ترجمه شادروان سیروس سهامی، نشر نیکا.
شهبازین، سعیده و دیگران (1396). تغییرات الگوهای سکونتی ایران با تأکید بر مهاجرت داخلی، مطالعات جمعیتی، دوره 3، شماره2، ص 187-153 .
شجاعی، جواد (1392). سیاستهای آمایش سرزمین، فصلنامه جمعیت، شماره 85 و 86، ص 41-21.
صادقی، رسول و محسن شکریانی (1396). تحلیل نوسانات فضایی تأثیر توسعه بر مهاجرت داخلی بین شهرستانی در ایران، فصلنامه توسعه محلی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، ص 270-245.
طاهرخانی، مهدی (1381). بازشناسی عوامل مؤثر در مهاجرتهای روستا شهری، فصلنامه مدرس، دوره 6، شماره 2، ص 60-41.
ظاهری، محمد (1390). تحلیلی برتأثیرات متقابل فضایی کلانشهر تبریز و روستاهای خوابگاهی پیرامون با تأکید بر مهاجرت معکوس و عوامل تأثیر گذار برآن، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 102، ص 188-169.
علی بابایی، مجتبی و محمد جمعه‎پور (1395). فرآیند و الگوی مهاجرت معکوس روستایی و عوامل مؤثّر بر آن (مطالعه موردی: دهستان حاجیلو شهرستان کبودرآهنگ)، مجلّة پژوهش و برنامهریزی روستایی، سال 5 ، شماره4، ص 105-91.
عظیمی، ناصر (1381)، مهاجرت از روستا به شهر، فصلنامه مدیریت شهری، شماره 10، ص 29-1.6
قاسمی، مریم و دیگران (1393). تحلیلی بر علل شکل‌گیری مهاجرت معکوس در نواحی روستایی شهرستان بینالود، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، شماره 16، ص 37-15.
قاسمی اردهایی، علی و رضا نوبخت (1395). علل و تعیین‎کننده‎های جریانهای مهاجرت معکوس در ایران، نامه انجمن جمعیت شناسی ایران، سال یازدهم، شماره 21، ص 70-41.
قلندریان، ایمان و هاشم داداش‎پور (1396). تحلیل الگوهای فضایی مهاجرت بین شهرستانی در فضای سرزمینی ایران، نشریه علمی پژوهشی جغرافیا و برنامه‎ریزی، شماره 62، ص 246-223.
لوکاس، دیوید و پاول میر (1381). درآمدی بر مطالعات جمیتی، ترجمه دکتر حسین محمودیان انتشارات دانشگاه تهران.
منافی آذر، رضا و دیگران (1396). مهاجرت بازگشتی و پیامدهای آن بر سکونتگاههای روستایی مطالعه موردی: بخش باروق شهرستان میاندوآب، فصلنامه برنامه‌ریزی سکونتگاههای انسانی، شماره 38، ص 197-179.
میخک، حسین، فرشته حافظی و طاهره صادقلو (1399). علل و انگیزه‌های مهاجرت بازگشتی در میان مهاجران روستایی را در شهرستان خرم‏آباد، فصلنامه پژوهشهای روستایی، دوره 11، شماره2، ص 285-270.
میرزامصطفی، سیدمهدی و پروانه قاسمی (1392). عوامل مؤثر بر مهاجر تهای استانی با استفاده از مدل جاذبه، فصلنامه سیاس تهای مالی و اقتصادی، شماره3، ص96-71.
Anh. N. (2003). “Internal Migration Policies in ESCAP Region”, Asia–Pacific Population Journal, 18(3): 123- 145.
Barbieri,A.F et al (2010). climate change and population migration in Brazil,s Northest: scenarios for2025-2050,popul Environ,No.31:pp344-370.
Dallmann,I and Millock. K (2013). Climate variability and Internal migration: A Test on Indian interstate migration, CES Working Paper,version1,24 may.
Hui Xu (2010). Return Migration, Occupational Change, and Self-Employment, , China Perspectives [En ligne], 2010.
Kim, W.B. (1988). “Population Redistribution Policy in Korea: A Review Population Policy”, Research and Policy Review, 3: 49-77.
Pacion, m (1985). Rural Geography, Harpper and Row Publishers.
Paul Castle, Sawsan Bastawy (2018). Back to the village? Motivations for leaving and prospects for return Rural-urban migration in Bangladesh and Senegal.
Waldinger, M., (2015). "The effects of climate change on internal and international migration: Implications for developing countries", London: School of Economics and Political Science.
Wiltshire Richard (1979). Research on reverse migration in japan:reverse migration and the concept of “U-Turn”, tohoko university repository.